Εξωσωματική Λιθοτριψία

Την τελευταία εικοσαετία η χρήση του εξωσωματικού λιθοτρίπτη, ο οποίος χρησιμοποιεί ωστικά κύματα για την θραύση των λίθων χωρίς χειρουργική επέμβαση, έχει αλλάξει την μοίρα τις πλειοψηφίας των πασχόντων. Η επιτυχία, σχετίζεται με την ανατομική κατασκευή του κάθε νεφρού, με το μέγεθος και την χημική σύσταση των λίθων. Όταν οι πέτρες έχουν ασβεστούχο περιεχόμενο και γι΄ αυτό είναι ορατές στην απλή ακτινογραφία, τότε μπορεί να είναι μέθοδος επιλογής η εξωσωματική λιθοτριψία.

Ο ουρολόγος εστιάζει τα κρουστικά κύματα του λιθοτρίπτη στο σημείο του λίθου, ενώ ο ασθενής είναι ξαπλωμένος. Από τη σκληρότητα και τη θέση του λίθου που έχει διαπιστωθεί ακτινοσκοπικά και με τη χρήση υπερήχων, ρυθμίζεται η συχνότητα και η ενέργεια των κρουστικών κυμάτων. Τα λιθιασικά συγκρίματα που προκύπτουν από το σπάσιμο της πέτρας, αποβάλλονται με την ομαλή ροή των ούρων.

Είναι πιθανόν για να κατακερματιστεί ο λίθος να απαιτηθούν περισσότερες από μία και έως και τρεις συνεδρίες εξωσωματικής λιθοτριψίας.

Ωστόσο, για τους λίθους εκείνους που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά με εξωσωματική λιθοτριψία, έχουν αναπτυχθεί ειδικά ενδοσκόπια και συσκευές λιθοτριψίας εξ’ επαφής οι οποίες έχουν εκμηδενίσει το ποσοστό των ασθενών που πρέπει να χειρουργηθούν με ανοιχτή επέμβαση.