Ενδοκυστικές εγχυσεις Botox

Στο Κέντρο Χρόνιου Πυελικού Άλγους και Νευρογενούς Κύστης υπάρχει η τεχνογνωσία και η εμπειρία για την χρήση της Αλλαντικής τοξίνης(BOTOX, DYSPORT) σε μια σειρά ουρολογικών παθήσεων.

Οι πιο πολλοί συμπολίτες μας  έχουν ακούσει ότι η τοξίνη του βακτηριδίου της αλλαντιάσεως, η οποία κυκλοφορεί με τα εμπορικά ονόματα  Botox και Dysport χρησιμοποιείται για την θεραπεία (!) των ρυτίδων του προσώπου κυρίως από ανθρώπους που ενδιαφέρονται, και βεβαίως που ταυτοχρόνως έχουν την οικονομική δυνατότητα, για την εξάλειψη αυτών. Το σκεύασμα αυτό χρησιμοποιείται και για  σπανιότερες παθήσεις όπως βλεφαρόσπασμος, η αυχενική δυστονία, το ραιβόκρανο, η σπαστική δυσφωνία, η υπεριδρωσία, η δυστονία των άκρων, και την πυραμιδική δυσκαμψία σε ασθενείς με ιστορικό παράλυσης μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Οι πιο πολλοί όμως δεν  γνωρίζουν  ότι η κλινική εφαρμογή της τοξίνης του βακτηριδίου της Αλλαντιάσεως, έφερε επανάσταση σε παθήσεις του ουροποιογεννητικού συστήματος που δεν ήταν δυνατόν να θεραπευτούν σε ικανό βαθμό με άλλα μέσα.

Στο Σύνδρομο του Χρόνιου Πυελικού Άλγους η βοήθεια των εγχύσεων Αλλαντικής τοξίνης είναι σημαντική και μπορεί να γίνει είτε με ενδοκυστικές ενέσεις (για την ακρίβεια ενδοτοιχωματικές ενέσεις), όπως παραδείγματος χάρη στη θεραπεία της ακράτειας ούρων των ασθενών με νευρογενή κύστη, στη Διάμεση κυστίτιδα, είτε με έγχυση απ' ευθείας στο όργανο που πάσχει όπως στο σπασμό του πυελικού εδάφους, και τη χρόνια προστατίτιδα.

Η Αλλαντική τοξίνη είναι ειδικά επεξεργασμένη τοξίνη του μικροβίου Clostridium Botulinum. Η δράση της είναι στο επίπεδο των μυών της περιοχής που χορηγείται και προκαλεί τοπική παράλυση αυτών. Η τοξίνη βεβαίως που χορηγείται είναι αβλαβής για τον υπόλοιπο οργανισμό γιατί έχει κυρίως τοπική δράση.

Αλλά πως ένας ασθενής με προβλήματα από το ουροποιογεννητικό σύστημα μπορεί να ξέρει αν η χρήση του συγκεκριμένου φάρμακου μπορεί να τον ωφελήσει? Όπως σε κάθε ασθενή με δυσεξήγητη δυσλειτουργία του ουροποιητικού συστήματος έτσι και εδώ πρέπει να προηγείται πλήρης ουροδυναμικός έλεγχος για να διαφανεί ο τύπος και η έκταση της νευρογενούς βλάβης, και αν αυτή μπορεί να βελτιωθεί ή να θεραπευτεί από την θεραπεία με Αλλαντική τοξίνη. Πρέπει να υπάρχει είτε πλήρης είτε μερική αποτυχία των προηγηθεισών συντηρητικών θεραπειών πχ. με χάπια.

Δηλαδή για να το απλοποιήσουμε και για να γίνει πιο κατανοητό θα πρέπει τα φάρμακα του τύπου Emselex, Ditropan, Detrusitol ή άλλα παρόμοια που δίνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις στους ασθενείς με νευρογενή κύστη να μην βοηθούν.

Πως χορηγείται όμως η Αλλαντική τοξίνη; Η χορήγηση αυτού του φάρμακου μπορεί να γίνει με ή χωρίς αναισθησία (ανάλογα με την νευρολογική κατάσταση του ασθενούς), εκτελείται όμως πάντα εντός του χειρουργείου για αποφυγή μολύνσεων.

Ο αρμόδιος για να χορηγήσει το σκεύασμα είναι ο Χειρουργός Ουρολόγος που ασχολείται ιδιαίτερα με την νευρογενή κύστη και έχει ταυτοχρόνως εκπαιδευτεί σε αυτού του είδους την θεραπεία.

Για την ενδοκυστική έγχυση, αφού προηγηθεί κυστεουρηθροσκόπηση, γίνεται μια προσεκτική χαρτογράφηση του εσωτερικού της ουροδόχου κύστης και με την βοήθεια των κυστεοσκοπίων και μίας ειδικής βελόνας γίνεται ένεση του φαρμάκου σε ειδικά επιλεγμένες περιοχές του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης. Η όλη διαδικασία κρατά περίπου 20 λεπτά και ο ασθενής ανανήπτει χωρίς πρόβλημα.

Υπάρχουν παρενέργειες?

Επειδή δεν υπάρχει θεραπεία σε αυτό τον κόσμο που να μην συνδέεται με ένα ποσοστό παρενεργειών έτσι και εδώ ισχύει ο ίδιος κανόνας. Οι παρενέργειες είναι όμως σπάνιες γιατί όπως είπαμε η ενέσεις είναι τοπικές στο τοίχωμα τη ουροδόχου κύστης.   Η πιο συχνή παρενέργεια είναι παροδική παράλυση της ουροδόχου κύστης η οποία μπορεί να κρατήσει από μέρες μέχρι μερικές εβδομάδες, και η οποία αντιμετωπίζεται με διαλείποντες καθετηριασμούς μέχρι να περάσει. Αυτό όμως δεν  είναι πρόβλημα για τους περισσότερους ασθενείς με νευρογενή κύστη οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι ήδη εξοικειωμένοι με αυτούς.
Οι ασθενείς όμως που δεν έχουν νεκρογενή κύστη, θα πρέπει να γνωρίζει πως υπάρχει μια πιθανότητα να χρειαστεί να κάνει διαλείποντες καθετηριασμούς για κάποιο χρονικό διάστημα μετά την θεραπεία.
Θα πρέπει επίσης οι ασθενείς να γνωρίζουν ότι θα πρέπει να περιμένουν ως και δυο εβδομάδες για να δουν αποτέλεσμα (συνήθως έρχεται νωρίτερα), και ότι η διάρκεια της δράσης της Αλλαντικής τοξίνηςδιαρκεί 6 με 9 μήνες. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα θα πρέπει να γίνει επανάληψη της έγχυσης.

Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι η μέθοδος αυτή δεν είναι πειραματική, αλλά υπάρχει ήδη μεγάλη εμπειρία στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ με ευτυχώς ελπιδοφόρα αποτελέσματα.

Συμπερασματικά η θεραπεία με ενδοτοιχωματική ένεση στην ουροδόχο κύστη αραιωμένης τοξίνης του Clostridium Botulinum έρχεται να φέρει μια καλή εναλλακτική λύση θεραπείας στους ασθενείς με νευρογενή κύστη οποιασδήποτε αιτιολογίας, αλλά και σε άλλες χρόνιες παθήσεις του ουροποιογεννητικού όπως διάφορες αιτίες του χρόνιου πυελικού άλγους.